Dawne motoryzacyjne firmy francuskie

Zastosowanie pary do napędu pojazdów spowodowało przestawienie się istniejących firm z produkcji różnych wyrobów na produkcję pojazdów. Powstały także nowe firmy.
W budowie drogowych pojazdów parowych początkowo przodowała Anglia. Jednak uchwalona w 1865 r. przez parlament angielski ustawa „Locomotive Act” znana jako „Red Flag Act”, czyli „Akt czerwonej chorągwi” doprowadziła do zahamowania rozwoju pojazdów parowych w Anglii. Wówczas pierwszeństwo przypadło Francji. Stała się ona niemal ojczyzną samochodu. Nie zmieniła się nawet sytuacja, gdy dwaj Niemcy: Daimler i Benz opracowali silnik benzynowy nadający się do napędu pojazdu. Francuzi szybko zakupili licencję na talu silnik i dynamicznie, jak na tamte czasy, zaczęli rozwijać wytwórczość pojazdów napędzanych silnikami spalinowymi.
Jedną z pierwszych firm wytwarzających samochody we Francji był Panhard- Levassor.
Dwaj przyjaciele z paryskiej szkoły inżynierskiej, Louis Rene Panhard i Emile Levassor, założyli spółkę, która początkowo wytwarzała obrabiarki do drewna. Trzeci kolega ze studiów, Gustaw Sarazin, był przedstawicielem na Francję niemieckiej firmy Deutz, budującej silniki spalinowe Otto używane do celów przemysłowych. Firma Panhard- Levassor wytwarzała takie silniki wg licencji zakupionej od Deutza.
Następną licencję zakupiono od Daimlera na produkcję silników przeznaczonych do napędu pojazdów. Pośrednikiem był Sarazin.
Tuż przed swoją śmiercią Sarazin uzyskał od Daimlera prawo na wytwarzanie silników spalinowych do napędu pojazdów. Prawo to przeniesione przez wdowę po Sarazinie (która wyszła za mąż za Levassora) umożliwiło firmie Panhard-Levassor produkcję pojazdów napędzanych licencyjnymi silnikami.
Pierwszy taki pojazd został zbudowany w 1891 r. Był to jeden z pierwszych francuskich samochodów wyposażony w silnik spalinowy I od razu nowość – samochód francuski miał po raz pierwszy silnik umieszczony z przodu, napędzający za pośrednictwem łańcucha oś tylną.
Pierwsze pojazdy skonstruowane przez Niemców: Benza i Daimlera w latach 1885- 1886 miały silniki umieszczone przy tylnej osi, taki układ silnika był najczęściej stosowany w XIX w.
Silnik Daimlera umieszczony w samochodzie Panhard-Levassorz 1891 r. miał2-cylindry ustawione w rozwidleniu pod kątem 20° i umożliwiał pojazdowi poruszanie się z prędkością 30 km/h.
W latach następnych firma Panhard-Levassor budowała samochody z silnikami 2 i 4-cylindrowymi o zróżnicowanej mocy. Uczestniczyły one w wielu zawodach sportowych odnosząc zwycięstwa.
Levassor zginął w 1 897 r. w wypadku prowadząc samochód swojej firmy podczas wyścigu Paryż-Marsylia-Paryż.
Po śmierci Levassora, Louis Rene Panhard dalej prowadził firmę, jednocześnie udosko¬nalając konstrukcję wytwarzanych pojazdów. Firma Panhard kierowana następnie przez syna Louisa – Hipolita i bratanka Paula przetrwała aż do 1965 r., gdy została przejęta przez firmę Citroen.
Silniki budowane na licencji przez firmę Panhard-Levassor były stosowane do napędu pierwszych pojazdów motorowych innej zasłużonej firmy francuskiej – Peugeot. Założona przez braci Peugeot firma zajmowała się produkcją samochodów napędzanych silnikami parowymi, a dwa lata później, w 1891 r. zaczęła wytwarzać pojazdy napędzane wspomnianymi wyżej silnikami Daimlera, wyprodukowanymi przez firmę Panhard- Levassor. Firma Peugeot istnieje do dzisiaj.
Zasłużoną dla motoryzacji francuskiej i światowej była nie istniejąca już firma De Dion-Bouton. Nazwa firmy pochodzi od nazwisk dwóch ludzi.
Zanim Georges Bouton i Albert De Dion założyli firmę samochodową, istniał na przedmieściu Paryża warsztat, który wyrabiał zabawki i modele lokomotyw parowych. Zabawki te wytwarzali dwaj mechanicy: Bouton i Trepardoux. Robili je tak dokładnie, że lokomotywy wyglądały jak prawdziwe, a poza tym modele jeździły same, wyposażone w małe silniki parowe. Jeden z takich modeli zakupił hrabia De Dion i zaproponował mechanikom budowę parowego pojazdu osobowego, tym razem prawdziwego.
W 1882 r. zawiązała się spółka De Dion-Bouton i Trepardoux. Przystąpiono od razu do pracy; De Dion wykonał rysunki, Trepardoux wykonał silnik, a Bouton zmontował pojazd. Jednak nie ten pierwszy, lecz następny pojazd przyniósł pełny sukces założonej spółce. Trzykołowe pojazdy parowe były dobrze sprzedawane. Mały warsztat przeobrażał się w fabrykę.
Parowe pojazdy De Dion-Bouton i Trepardoux należały do najlepszych na świecie, a patent na parowy lekki silnik był już od 1883 r. własnością firmy.
Wiele sukcesów w wyścigach było dobrą reklamą pojazdów aż do momentu gdy w kolejnym wyścigu zorganizowanym w 1895 r. parowy pojazd z inicjałami fabrycznymi trzech panów został pokonany przez pojazdy napędzane silnikami benzynowymi. Energiczny arystokrata De Dion postanowił podjąć produkcję pojazdów benzynowych w miejsce parowych. Miał już zresztą opracowany, własnej konstrukcji silnik benzynowy, na który w 1889 roku otrzymał patent. Był to silnik rozwijający znacznie wyższe obroty (3000 na minutę) niż znany wcześniej silnik Daimlera, rozwijający kilkaset obrotów na minutę. Aby osiągnąć tak wysokie obroty. De Dion opracował sam instalację zapłonową.
Prace nad silnikiem spalinowym De Dion i Bouton prowadzili w tajemnicy przed Trepardoux, który był zwolennikiem wyłącznie silnika parowego.
W 1895 r. Trepardoux odłączył się od spółki i firma otrzymała nazwę De Dion-Bouton. Pierwszy trzykołowy pojazd o nazwie De Dion-Bouton wyposażony w silnik benzynowy ukazał się w 1896 r.
Wiedząc, że prędkość 3000 obr/min, z jaką pracuje silnik jest zbyt wysoka, konstruktor zmniejsza obroty o połowę. I tak był to pierwszy na świecie silnik spalinowy o wysokich (prawie 3 krotnie wyższych niż silnik Daimlera) obrotach. Trójkołowce z jednocylindrowymi silnikami chłodzonymi powietrzem produkowane były przez kilka lat. Ze względu na prostotę konstrukcji oraz duże zapotrzebowanie nabywców-wytwarzano je, jak na owe czasy, w dużych seriach (w latach 1895-1898 wyprodukowano około 3000 szt.), można te pojazdy nazwać pierwszymi popularnymi pojazdami samochodowymi.
Silniki benzynowe De Dion-Bouton stosowane były do napędu pojazdów wytwarzanych nie tylko we Francji, ale i w wielu innych krajach.
Rozwój firmy De Dion-Bouton postępował szybko, wytwarzano w dalszych latach pojazdy czterokołowe, coraz bardziej je udoskonalając.
Już w 1912 r. ukazuje się luksusowy samochód napędzany 8-cylindrowym widlastym silnikiem.