Peugeot 204 cz II.

Zakłady w Sochaux rozpoczęły produkcję najmniejszego modelu samochodu osobowego od wiosny 1965 r. Peugeot 204 zastąpił wycofany z produkcji model 203, który miał już niemodną linię nadwozia, podobną do linii starej Warszawy M-20.
Przygotowania do produkcji seryjnej samochodu Peugeot 204 trwały 5 lat. Dokładne opracowanie nowego samochodu pozwoliło później na wieloletnie niezmieniania produ-kowanego modelu.
Peugeot 404 produkowany był 15 lat, natomiast model 204 miał 12-letni staż produkcyjny. Zarówno jeden, jak i drugi model były chętnie nabywanymi pojazdami pomimo tego, że wcale nie należały do grupy tanich samochodów.
Peugeot 204 otrzymał nowoczesne rozwiązania zasadniczych układów: napędowego i jezdnego. Opracowanie nadwozia 204, podobnie jak dla modelu 404, Peugeot powierzył włoskiej firmie nadwoziowej Pininfarina.
Duży rozstaw osi pojazdu (259 cm) w stosunku do jego całkowitej długości (399 cm) oraz nisko przebiegająca linia maski i bagażnika w połączeniu z niewielką długością tych elementów nadwozia stwarzają dość charakterystyczną sylwetkę samochodu. Z przodu pojazdu rzucają się w oczy owalne reflektory, które wyposażono w małe dźwigienki do regulacji snopu światła w zależności od obciążenia pojazdu.
W budowie nadwozia wyraźnie uprzywilejowana jest jego część środkowa – osobowa. Wnętrze pojazdu jak na wóz średniej klasy jest bardzo obszerne. Przednie dzielone fotele oraz tylna kanapa mieszczą razem 5 osób. Oparcia przednich foteli mają regulację kąta pochylenia włącznie z możliwością poziomego ułożenia, uzyskuje się wówczas miejsce do spania dla dwóch osób. Wygodnie zajmuje się miejsce wchodząc do pojazdu przez czworo drzwi. Francuska zasada, że nadwozie podstawowe musi mieć koniecznie 4 drzwi, wersja kombi 5 drzwi, a dopiero wersje sportowe nadwozia, jak: coupe i kabriolet 2 drzwi, została i w tym modelu zachowana.
Nadwozie ma konstrukcję samonośną, wykonane jest z blachy stalowej o średniej grubości 1 mm. Element nośny, szkielet nadwozia składa się z 6 zasadniczych części: przedniej, w której mocowany jest układ napędowy i zawieszenie; środkowej – podłogowej z poprzecznymi belkami usztywniającymi; tylnej, w której mocowane jest zawieszenie tylne, zbiornik paliwa i podwieszone do podłogi bagażnika koło zapasowe. Dalsze trzy części szkieletu nadwozia tworzą: dwie (z obu stron pojazdu) ramy boczne z otworami drzwiowymi oraz dach. Do szkieletu mocowane są zewnętrzne elementy nadwozia: drzwi, błotniki przednie i tylne, pokrywa silnika i bagażnika oraz przednia ściana z kratą wlotu powietrza do chłodnicy. Części te można łatwo wymienić w razie uszkodzenia, np. wszystkie 4 błotniki mocowane są śrubami, które łatwo odkręcić. Przy dużym natężeniu ruchu, kiedy łatwo o liczne drobne kolizje, jest to cecha ułatwiająca eksploatację samochodu.