Simca 1307/1308

Simca 1307/1 308 wybrana została jako „samochód 1975 roku”. Zazwyczaj wybór ten jest trafny. Samochód – laureat ma wiele cech dodatnich. Simca 1307/1308 zasłużyła sobie na zaszczytny tytuł przede wszystkim tym, że zapewnia wygodną jazdę. Zastępując model 1301/1501 przez model 1307/1308, konstruktorzy zwiększyli zarówno rozstaw kół, jak i rozstaw osi. Cały układ napędowy nowego modelu znalazł się z przodu i dla oszczędności miejsca, został ustawiony poprzecznie. Nowe rozwiązanie zapewniło Simce 1307/1308 rzeczywiście sporo miejsca użytecznego-tym bardziej, że nadwozie jest typu „półkombi”, z tylną dużą klapą otwieraną do góry wraz z szybą. Pojemność bagażnika, zasłoniętego od góry półką, wynosi 300 dm3, zwiększa się do 470 dm3 po odjęciu górnej półki i aż do 1400 dm3 po złożeniu tylnego siedzenia. Można wtedy przewozić naprawdę duże objętościowo bagaże, gdyż długość przestrzeni ładunkowej, liczona od ściany tylnej do oparcia przedniego fotela wynosi 180 cm. Pod podłogą bagażnika znajduje się ułożony płasko zbiornik paliwa, który ma pojemność aż 60 I. Jeszcze niżej zamocowano koło zapasowe. Koło to mocowane jest podobnie jak w naszych samochodach dostawczych Nysa i Żuk, pod podłogą, w koszu, który opuszcza się w dół po zwolnieniu zabezpieczenia śrubowego.
Wygoda w użytkowaniu samochodu zaczyna się już przy wsiadaniu do niego. Simca 1307/1 308 ma czworo szerokich drzwi. Szerokość tylnych drzwi nie jest ograniczona, jak w innych wozach, wnękami tylnych kół. W zależności od przesunięcia przedniego fotela, odległość od poduszki tylnego siedzenia do oparcia przedniego fotela wynosi 1 8…35 cm.
Siedzący z tyłu pasażerowie mają dużo miejsca, gdyż nie tylko odstęp pomiędzy dwoma rzędami siedzeń jest duży, ale i poduszka tylnego siedzenia ma szerokość 47 cm i długość 122 cm, przy szerokości wnętrza pojazdu 140 cm. Siedzące z tyłu trzy osoby mogą więc wygodnie odbywać dalekie podróże.
Rzadko można spotkać w europejskim samochodzie średniej klasy tak dobrze rozwiązane ogrzewanie i przewietrzanie nadwozia. Nawiew ciepłego lub zimnego powietrza (w zależności od potrzeby) kierowany jest nie tylko na nogi osób jadących z przodu, ale również dwoma punktami – na nogi pasażerów siedzących z tyłu. Strumień powietrza może być również skierowany przez otwory umieszczone w skrajnych punktach deski rozdzielczej na boczne szyby-dla usunięcia zapocenia lub zamarzania.
Bogaty jest wystrój deski rozdzielczej, która oryginalnym kształtem przypomina rozwią-zania stosowane w Citroenach. Koło kierownicy, pokryte tworzywem sztucznym, ma jedno ramię. Do obudowy kolumny kierownicy, która przechodzi w ramię koła sterowego, mocowane są długie dźwignie przełączników kierunkowskazów, świateł, sygnału dźwię¬kowego, wycieraczek szyb. Kolumna kierownicy składa się z 3 części połączonych ze sobą dwoma przegubami krzyżakowymi. Jest to bezpieczne rozwiązanie, chroniące kierowcę przed obrażeniami w razie wypadku. Podobnie bazpiecznie rozwiązany jest szkielet nadwozia o stopniowanej sztywności, a także wszystkie elementy wyposażenia wnętrza nadwozia.
Simca 1307/1308 jest drugim po Renault 5 samochodem francuskim, w którym zastosowano szerokie zderzaki wykonane z tworzywa sztucznego (poliestru) wzmocnio-nego włóknem szklanym. Z zewnątrz nadwozie nie ma listew ozdobnych i innych elementów dekoracyjnych, które są często źródłem korozji, gdyż zatrzymują w swoich zakamarkach wilgoć. Mimo to jest eleganckie i ma modną linię. Kształt lamp przednich, jak i tylnych, jest dobrze zharmonizowany z bryłą nadwozia. Przednie lampy są prostokątne i
w droższych odmianach wozu mają halogenowe żarówki H4 oraz spryskiwacze i wycieraczki szkieł. Każda z wycieraczek reflektorów ma dwa ramiona działające na zasadzie prostowodu- mechanizmu zapewniającego prowadzenie piórka wycieraczki po wyznaczonej linii prostej. Samo piórko nie jest wykonane z gumy, lecz jako szczotka z twardej, syntetycznej szczeciny: na środek piórka doprowadzona jest oddzielnym przewodem woda do zmywania szkła reflektora. W pozycji spoczynkowej piórko wycieraczki reflektora leży przy jego dolnej krawędzi, nie ograniczając strumienia światła, natomiast podczas pracy wyciera dokładnie całą powierzchnię szkła reflektora. Klosze zespolonych lamp tylnych, podobnie jak przednie reflektory, mają prostokątny kształt oraz dodatkowo rowkowane szkła dla ochrony przed zabrudzeniem, a tym samym zmniejsze¬niem widoczności.
Francuska wytwórnia SIMCA produkowała od 1967 r. samochody Simca 1100 z przednim napędem. Wozy te miały oprócz innych, jedną wspaniałą cechę-dawały się świetnie prowadzić („trzymają się drogi”). Dobrych rozwiązań konstrukcyjnych nie zmienia się, choćby miały sporo lat, jak te z Simci 1100. Dlatego w nowszym od Simci 1100 samochodzie Simca 1307/1308 pozostawiono wypróbowane stare zawieszenie przednie i tylne ze wspomnianego wyżej modelu. Zamieniono jedynie poprzeczne drążki skrętne na sprężyny śrubowe w tylnym zawieszeniu.
Podobnie postąpiono z silnikiem-wzięto go również ze starszego samochodu Simca 1100. Były trzy odmiany silników wbudowanych do samochodów Simca 1307/1308. Silnik oznaczony 6G1 wbudowany do modelu Simca 1307 GLS pochodził z samochodu Simca 1100 Special produkowanego od 1968 r., w którym zwiększono pojemność skokową ze 1118 cm3 do 1294 cm3. Do tego silnika stosowano jeden gaźnik typu Solex 32 BISA5. Silnik 6G4 wbudowywany do samochodu Simca 1307S miał taką samą pojemność skokową, jak silnik 6G1, lecz pochodził z wozu Simca 1100TI i stosowany był
także w wozie Matra Simca Bagheera. Miał on większą moc-60,31 kW (82 KM) przy 6000 obr/min, zmodernizowaną w stosunku do silnika 6G1 głowicę cylindrów, układ ssący i dwa dwugardzielowe gaźniki Weber 36 DCNF. W rezultacie mniej wydzielał zanieczyszczeń ze spalinami. Trzeci silnik, oznaczony 6Y2 stosowany w modelu Simci 1 308 GT, miał większą pojemność skokową od już wymienionych, a uzyskano to przez zwiększenie skoku tłoka przy tej samej średnicy cylindrów. Silnik ten miał 1 gaźnik Weber 36 DCNV dwugardzielowy.
Wszystkie trzy silniki miały zapłon tranzystorowy z obrotowym nadajnikiem impulsów magnetycznych odgrywających rolę mechanicznego przerywacza. Poza tym ustawione były poprzecznie-z przodu pojazdu po prawej stronie i pochylone do tyłu pod kątem 41°. Wał korbowy podparty był w 5 łożyskach i napędzał wałek rozrządu umieszczony w kadłubie silnika, za pomocą 2-rzędowego łańcucha.
Simca 1 307/1308 została wprowadzona do produkcji, gdy jej wytwórnia należała już do amerykańskiego koncernu Chrysler Co. Jednak powszechnie pojazd ten nazywano – Sim¬ca, dlatego zdecydowaliśmy umieścić go właśnie pod tą marką. \
Z przodu pojazdu, na kracie wlotu powietrza do silnika, widniała 5-ramienna gwiazda, firmowy znak Chryslera, a oprócz tego na masce silnika był napis „Chrysler”. Z tyłu natomiast było oznaczenie marki samochodu – napis „Simca”. W 1978 r. wprowadzono do produkcji następną (obok istniejących 1307 i 1308) odmianę pojazdu oznaczonego 1309. Od sierpnia 1979 r. pod zarządem Talbota był już tylko wytwarzany samochód oznaczony 1510, którego produkcję zakończono w 1983 r. Samochód ten był zmodernizowaną nieco Simcą 1307/1308. W ten sposób zakończono produkcję jednego z lepszych pojazdów europejskich w klasie 1,5 I pojemności skokowej silnika. Zespoły samochodu Simca 1307/1308 wykorzystano w konstrukcji samochodu Talbot Sola-ra.