Talbot Solara

Po wielu latach przerwy ponownie (w 1979 r.) pojawiła się nazwa samochodów Talbot. Przybrały ją wozy dawnej firmy SIMCA należącej do Chryslera. W następnym roku po wprowadzeniu nazwy Talbot pojawił się pierwszy wóz z nowego programu firmy Talbot. Był nim wóz średniej klasy – Solara, wykonywany w wersjach: LS, GL, GLS i SX. Przy jednakowym nadwoziu, na wersje te składały się: dwa silniki z trzema wielkościami mocy i współpracujące z trzema różnymi skrzyniami biegów.
Czterodrzwiowe nadwozie typu sedan ze stopniowaną tylną częścią-z oddzielnie zarysowanym bagażnikiem, należy uważać za nowe w kształcie zewnętrznym, choć jego konstrukcja pochodziła z modelu 1510 stanowiącego z kolei następcę przedstawionych wcześniej samochodów Simca 1307/1 308. Nadwozie Solary sprawia, że można mówić o nowym samochodzie innym niż poprzednie. Moda na nadwozie ze stopniowaną częścią tylną – z oddzielnym bagażnikiem, zaczęła pojawiać się w połowie lat siedemdziesiątych. Uległy jej m.in. przednionapędowe Volkswageny, które miały początkowo nadwozia tylko z pochyloną ścianą tylną, a później wprowadzono także odmiany nadwoziowe z oddzielnym bagażnikiem – modele Derby i Jetta. Wprowadzony do produkcji w 1980 r. pierwszy wóz Talbota miał więc już modne nadwozie, składające się z „trzech pudełek”. Nadwozie to w przedniej części nie różni się od nadwozia modelu 1510. W obu nadwoziach jest taka sama, lekko pochylona do tyłu ściana przednia – atrapa chłodnicy oraz te same prostokątne, duże reflektory.
Z rodziny poprzednich wozów 1510 przeniesiono do Solary dwa silniki o większej pojemności skokowej: 1442 i 1 592 cm3, przy czym ten drugi z wymienionych w dwóch
wersjach wielkości mocy. Silniki te ustawione zostały tak, jak w poprzednich wozach, poprzecznie przed przednią osią. Silniki otrzymały bezstykowy, elektroniczny zapłon. Nowością w układzie napędowym Solary była 5-biegowa skrzynia przekładniowa, którą montowano seryjnie do samochodu w wersji SX, a także można było ją otrzymać w wersji GLS, obok skrzyni 4-biegowej. Konstrukcja 5-biegowej skrzyni powstała ze skrzyni 4-biegowej stosowanej jako podstawowa. Po prostu dodano przystawkę 5-go przełoże¬nia do jazdy w przód. Dodany piąty bieg przyczynia się do zmniejszenia zużycia paliwa w czasie jazdy poza miastem. Bieg ten jest bardzo „długi” można go włączyć już od prędkości obrotowej 1000 obr/min, odpowiadającej prędkości jazdy 33,6 km/h. Oprócz skrzyni mechanicznej samochód można otrzymać ze skrzynią automatyczną. Większość elementów podwozia Solary pochodzi z modelu 1510, jedną z niewielu zmian są wprowadzone przednie hamulce tarczowe z tzw. „pływającymi siodłami”. Wprowa¬dzenie zmian w konstrukcji przednich hamulców tarczowych miało na celu zwiększenie ich trwałości o 25% do 30%.
Trzystopniowe nadwozie ma wymiary zewnętrzne (oprócz zwiększonej długości o 7,2 cm) podobne do wymiarów nadwozia z pochyloną ścianą tylną, typu 1510. Deska rozdzielcza Solary ma wyposażenie takie, jak model 1510. Wszystkie siedzenia są dobrze opraco¬wane, a na tylnej niedzielonej kanapie o szerokości 1 35 cm mogą siedzieć 3 osoby. Duże, o znacznym kącie otwarcia drzwi ułatwiają dostęp do wszystkich miejsc siedzących. Wskaźniki na desce rozdzielczej mają kołowy kształt i mają wspólną prostokątną obudowę, osłoniętą wspólną szybą zapobiegającą powstawaniu refleksów świetlnych. Wskaźniki są dobrze widoczne przez obwód koła kierownicy, której dwa ramiona są skierowane ku dołowi. Wszystkie odmiany Solary mają kontrolki świetlne stanu płynu hamulcowego i stopnia zużycia okładzin ciernych hamulców przednich.
Duża powierzchnia oszklona nadwozia Solary (2,6 m2) z trzecimi bocznymi oknami za tylnymi drzwiami zapewnia dobrą widoczność we wszystkich kierunkach. Z pomiarów yyynika, że widoczność z miejsca kierowcy w płaszczyźnie poziomej tdgo pojazdu wynosi aż 31 51 To bardzo dobry wynik.
Widoczność z miejsca kierowcy jest jednym z elementów decydujących o bezpieczeńs-twie. Pole widoczności w płaszczyźnie poziomej zależy od grubości słupków okiennych. Dąży się do zmniejszenia grubości słupków okiennych, aby pole widzenia z miejsca kierowcy w płaszczyźnie poziomej wynosiło aż 90%, to znaczy, że słupki okienne mogą ograniczać widoczność tyło w 10%. Rezultat taki nie szybko zostanie osiągnięty, ale każde zmniejszenie niewidocznego pola jest sukcesem. Konstruktorzy muszą tak opracować nadwozie, aby przy zapewnieniu dobrej widoczności (cienkie słupki dachu), nie zmniej-szyła się sztywność nadwozia. Wytrzymałość dachu w razie wywrotki samochodu uzyskuje się przez stosowanie mocnych belek o przekrojach zamkniętych. Pole widoczności z miejsca kierowcy w płaszczyźnie poziomej określa się przez ustawienie żarówki na wysokości oczu kierowcy. Cienie słupków okiennych rzucane na płaszczyznę wyznaczają niewidoczne pola.
W przypadku Solary-te niewidoczne pola mierzone kątowi wynoszą razem 45°, a ideałem do którego dążą konstruktorzy jest zmniejszenie niewidocznego pola do 36° – Solara jest więc samochodem o bardzo dobrej widoczności.
Zależnie od wersji Solara ma zróżnicowane wyposażenie. Wszystkie wersje mają natomiast elektrycznie ogrzewaną tylną szybę, tylne lampy przeciwmgłowe, bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa przy przednich siedzeniach i klasyczne pasy przy tylnym siedzeniu, dzienny licznik kilometrów oraz zapalniczkę do papierosów. Wersja LS ma światła halogenowe, zewnętrzne lusterko regulowane pokrętłem z miejsca kierowcy – bez potrzeby otwierania okna, wyprowadzenie nadmuchu ciepłego powietrza do tylnych miejsc siedzących, miejsce w desce rozdzielczej do zabudowy radia i odtwarzacza magnetofonowego. Dwie najbardziej wyposażone wersje pojazdu mają w fotelach przednich standardowo montowane zagłówki z regulację ustawienia, obrotomierz i elektryczne otwieranie okien w drzwiach przednich. Typ SX ma ponadto barwione szyby, zagłówki przy oparciu tylnego siedzenia, bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa nie tylko przy przednich, ale i przy tylnych siedzeniach, hamulce ze wspomaganiem, urządzenie do utrzymywania stałej prędkości jazdy (w kombinacji z automatyczną skrzynią biegów), komputer pokładowy i elektrycznie sterowaną – centralnie z miejsca kierowcy blokadę zamków wszystkich drzwi. Niektóre wersje samochodu mogą mieć za dopłatą, inne dodatkowe wyposażenie, np. przesuwany fragment dachu lub metalizowany lakier.
W środku deski rozdzielczej (w osi dźwigni zmiany biegów) najdroższa wersja SX samochodu wyposażona jest w komputer pokładowy taki, który po raz pierwszy został wprowadzony razem z samochodem Chrysler Horizon (opisany w niniejszej książce). Przypomnę, że naciskając odpowiedni przycisk można odczytać na wskaźniku cyfrowym sześć różnych informacji: -dokładny czas, czas pracy silnika liczony od wybranego momentu, np. od rozpoczęcia jazdy, przebytą drogę, ilość zużytego paliwa w litrach, zużycie paliwa w 1/100 km i średnią prędkość jazdy w km/h.
Nadwozie Solary zbudowane jest według nowych zasad, z uwzględnieniem bezpieczeńs¬twa jadących – sztywna jest środkowa część pasażerska, natomiast przednia i tylna mają ograniczoną sztywność, celem zmniejszenia energii zderzenia w razie wypadku. Nośną konstrukcję nadwozia tworzą elementy o mocnych, zamkniętych profilach blaszanych. W bezpiecznym miejscu, pomiędzy tylnymi kołami jezdnymi, pod podłogą bagażnika, umieszczono duży 58 I zbiornik paliwa. Jest on od tyłu chroniony ułożonym za nim kołem zapasowym. Bagażnik jest płytki ze względu na wysoko położoną podłogę, pod którą znalazły miejsce: zbiornik paliwa i koło zapasowe. Największa wewnętrzna wysokość bagażnika wynosi 36 cm, natomiast znaczna jest jego długość-105 cm. Objętość bagażnika nie jest więc duża wynosi 350 dm3.
Całe nadwozie jest dobrze zabezpieczone przed korozją, zwłaszcza spód. Kupujący otrzymuje 6-letnią gwarancję na trwałość pokryć antykorozyjnych nadwozia.
Talbot Solara jest przykładem samochodu z modnym obecnie trzypudełkowym nadwo-
ziem, który wyparło niejako z pierwszej pozycji wozy z pochyloną ścianą tylną, w której mieściły się tak bardzo chwalone drzwi, umożliwiające przewóz dużych igabarytowo przedmiotów. Okazało się, że nabywca samochodu średniej klasy bardziej ceni dobre wyposażenie i ładniejszą, elegantszą sylwetkę nadwozia, którą mają wozy z oddzielnym bagażnikiem, niż uniwersalność pojazdu, czyli możliwość przystosowania go do przewo¬żenia dużych bagaży.
Podobnie, jak konkurencyjne wozy francuskie. Renault 18 i Peugeot 305, Solara zapewnia wygodną jazdę. Seryjna produkcja samochodów Talbot Solara ruszyła w kwietniu 19{30 roku, równocześnie we francuskich zakładach w Poissy i angielskich w Ryton. Solara była nie tylko pierwszym nowym samochodem wyprodukowanym pod nową marką (Talbot), ale również pierwszym samochodem nawiązującym do nadwozi typu „trzech pudełek” samochodów Chrysler 160, 180 i 21 produkowanych 10 lat wcześniej